آموزشگاه فنی و حرفه ای پنج پر

اوضاع بد فرش... امروز در یک صفحه اینستاگرامی، فروشنده، قالیچه ای با طرح روستایی و بافت خرسک (درشت بافت) را که ابعاد کوچکی داشت را عرضه کرده بود... گویا برای خریداران شرایط ویژه‌ای در نظر گرفته بودند و می شد این فرش بی کیفیت را به صورت اقساطی خریداری کرد... در گذشته (حداقل تا دهه ۷۰ شمسی)، خرید فرش متعلق به یک طیف خاص نبود، تمام طیف های جامعه با هر در آمد و تمکن مالی امکان خرید فرش دستباف (قالی، گلیم، نمد، زیلو، پلاس) را داشتند، کسانی که توانایی مالی کمی داشتند فرش های عشایری و روستایی در ابعاد کوچک و متوسط و کسانی که در آمد بهتری داشتند و شاید کارمندان دولت فرش های شهری درشت بافت مناطقی همچون بیرجند، مشهد، نیشابور و سبزوار، همدان، اراک، فارس و غیره، و کسانی که از تمکن مالی بالاتری برخوردار بودند فرش های نفیس تبریز، اصفهان، نایین، قم، مشهد، کرمان و ... را خریداری می کردند. زیرا مطمئن بودند این کار علاوه بر زیباتر کردن منازلشان به نوعی پس اندازی برای آینده‌شان است... به تدریج با وجود اقتصاد نابه سامان و تورم افسارگسیخته و عدم مدیریت کشور، توانایی مردم برای خرید فرش دستباف کاهش پیدا کرد... و همین امر باعث تولید کم و یا حتی تعطیلی کارگاه های فرش دستبافت در مناطق شهری و روستایی شد. کمبود فرش باعث افزایش قیمت فرش، حتی فرش های عشایری و روستایی شد. و همین امر باعث شد فرش دستبافت از سبد مصرف خانوارهای ایرانی خارج شود... شاید در حال حاضر دهک های بالای جامعه توان خرید فرش دستباف را داشته باشند و قشر کارمند و کارگر برای برطرف کردن نیاز خود مجبور به خرید فرش های بی کیفیت ماشینی هستند... فرش هایی که نه تنها در زمینه سرمایه‌گذاری مناسب نیستند بلکه فاقد زیبایی و لطافت فرش های دستبافت هستند...

وقتی مسئولین کشور توانایی حل مشکلات اقتصادی را نداشته باشند و حتی برنامه ای برای کنترل تورم نداشته باشند اول جایی که ضربه می خورد اقتصادهای خرد و خانگی، از جمله صنعت تولید فرش های عشایری، روستایی و شهری است....

پ.ن: ما هم چه توقعی داریم، حضرات قدرت برنامه‌ریزی برای تولید پیاز و سیب‌زمینی ندارند ما توقع داریم برای صنعت فرش دغدغه داشته باشند و بتوانند برنامه‌ریزی کنند.... @farsh_nevesht