آموزشگاه فنی و حرفه ای پنج پر

برگزار کننده دوره های آموزشی قالی باقی و گلیم بافی

برگزار کننده دوره های آموزشی قالی باقی و گلیم بافی

آموزشگاه فنی و حرفه ای پنج پر

آموزشگاه آزاد فنی و حرفه ای پنج پر از سال 1390شروع به فعالیت نمود و از سال 1392 با مجوز رسمی از سازمان فنی و حرفه ای استان گیلان به فعالیت خود ادامه داده است .
این آموزشگاه با هدف آموزش صنایع دستی اصیل ایرانی به صورت علمی به صورتی که حرفه آموزان پس از اتمام دوره بتوانند از مهارت خود برای اشتغال استفاده نمایند . علاوه بر این هنر های آموزشی این آموزشگاه می تواند هدیه ای گران قیمت برای همه آنهایی باشد که از ذوق هنری ایرانی برخوردار می باشند

در حال حاضر دروه های فنی و حرفه ای به شرح ذیل در اموزشگاه درحال برگزاری می باشد .

قالی باف درجه 2
قالی باف درجه 1
گلیم باف درجه 2
گلیم باف درجه 1
قالی باف تابلوئی
طراحی نقشه فرش
گبه باف
رنگرزی الیاف

از اهداف دیگر این آموزشگاه ارائه خدمات فنی مناسب در زمینه قالی بافی می باشد.

انجام کلیه امور مربوط به فرش نظیر چله کشی- پایین کشی- پرداخت و... در این مرکز انجام میگیرد.

طرح های مختلف و متنوع نخ و نقشه های سنتی و کامپیوتری و ابزار های قالی بافی جهت فروش در این مرکز موجود است .

برای آگاهی از هزینه و زمان و مدارک دوره ها به دوره های آموزشی مراجعه نمایید

__________________________
کانال رسمی فرش ایران
کانال تلگرام فرش ایران
کانال رسمی فرش ایران
__________________________
اینستاگرام آموزشگاه پنج پر
اینستا گرام آموزشگاه
اینستاگرام آموزشگاه پنج پر
آخرین نظرات

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «صادرات فرش» ثبت شده است

رییس مرکز ملی فرش

با نامگذاری سال 1397 به «حمایت از کالای ایرانی»، سوگیری گفتار و کردار نهادهای مختلف کشور به این حوزه مشهود است و البته که هر بخشی از ظن خود یار این نام می شود.

نه به عنوان رییس مرکز ملی فرش ایران که به عنوان یک ایرانی علاقه مند به فرش دستباف باور دارم که دستبافته های این سرزمین را می توان ایرانی ترین کالایی نامید که بایسته است مورد حمایت قرار گیرد.

فرش از دیرباز به عنوان یک عنصر قابل اتکا در سخن گفتن از ایران مطرح بوده است و می توان ادعا کرد شاخص ترین عنصری است که ایرانی بودن را نمایندگی می کند. چرا که همه اقوام و قومیت های ایرانی در جای جای این سرزمین در ایلات و عشایر، در روستاها و در شهرها با آن در تعامل بوده اند و فرش فارغ از هر رنگ و زبان و مذهب با همه ایرانیان عجین بوده است.
از همین روست که فرش ایرانی وحدت در عین کثرت را به تصویر می کشد و تنوع فرهنگی ایران در نقش و نگارهای متنوع و متفاوت فرش های مناطق گوناگون کشور نمود یافته است و در عین حال هویت خاص ایرانی بودن را نیز حفظ کرده است.
وقتی از ایرانی بودن یک عنصر یا کالا در این زمانه سخن می گوییم، یعنی که باید ریشه در تاریخ داشته باشد. باید مورد پذیرش همه اقوام باشد. نباید با منافع ملی در تعارض باشد. باید قابل سرمایه گذاری و تبدیل شدن به ثروت باشد. نباید آنچنان در احاطه محیط نخبگی باشد که اقشار مختلف ناتوان از برقراری ارتباط با آن باشند. باید برای بخش قابل توجهی از مخاطبان برون مرزی آشنا و شناخته شده باشد و... که نگارنده بر این باور است این همه در فرش ایرانی به عنوان سفیر کهن فرهنگ و هنر این سرزمین گرد آمده است.
فرش ایران از انگشت شمار تولیدات ایرانی است که در گذر زمان ارتباط تمدنی خود را حفظ کرده و به عنوان یک اثر فرهنگی و هنری ارزش خود را گسترش داده است. باور نگارنده بر اینست که هرچند وجه فرهنگی و هنری فرش بر وجه کالایی آن غلبه دارد، اما به عنوان تولیدی ارزآور در میان صادرات غیرنفتی کشور و به عنوان فرایندی اشتغالزا که اشتغالی ارزان و در دسترس را در نقاط مختلف کشور شکل داده است، برای قرار گرفتن در معرض توجه و حمایت در سال جاری نمونه ای بی مانند است.

اما پرسش اینست که چگونه و چه کسانی یا چه نهادهایی می توانند و باید حامی این هنر و کالای ایرانی باشند؟

برای نمونه آیا می توان از نقش صدا و سیما در پردازش نگاهی حمایتگر به فرش دستباف غافل شد؟ این روزها فیلم ها و برنامه های تلویزیونی مروج کدام نگاه هستند؟ بررسی این نگاه چندان نیازمند پژوهش های علمی گسترده نیست. کافیست کنترل تلویزیون را به دست گرفته و گردشی در شبکه های مختلف داشته باشید. درنگی کوتاه در هر یک از برنامه ها و مجموعه های تلویزیونی گواهی خواهد داد که آیا مبلغ و مروج این هنر و کالای ایرانی هستند یا محدودکننده آن؟!

برای تبیین دقیق تر بحث به مثال هایی متوسل می شوم. برای نمونه به دکور استودیوهای تلویزیونی و برنامه های پرشمار گفت و گومحور سیمای جمهوری اسلامی ایران بنگرید. در چند برنامه از فرش دستباف به عنوان کفپوش یا تزیین صحنه استفاده شده است؟ پاسخ روشن است: انگشت شمار! در حالیکه کفپوش های ماشینی یا وارداتی و بیگانه با فرهنگ ایرانی به وفور به چشم می آیند.

در مثالی دیگر از محتوا و پیام های این برنامه ها مدد می گیرم. برای نمونه در مجموعه های تلویزیونی نوروزی سیما، برنامه سازان از چه عناصری برای نمایش پرستیژ و تفاخر بهره برده اند؟ نگارنده در یکی از این سریال ها استفاده چندباره از «شاسی بلند» را برای این منظور شاهد بوده است و یا در مجموعه ای دیگر «ساید بای ساید» نشان تشخص و تفاخر قلمداد شده است.

آیا می توان منکر اثرگذاری این پیام های رسانه ای بر اذهان مخاطبان و افکار عمومی شد؟ این تغییر تدریجی سلیقه عمومی چه تناسبی با حمایت از کالای ایرانی و سبک زندگی ایرانی- اسلامی دارد؟

در نمونه ای دیگر آیا بدون توجه به نقش سیاست های پولی و مالی و نظام بانکی کشور می توان حامی هنر و کالای ایرانی شد؟ بخش اعظمی از تولیدکنندگان فرش دستباف در کشور نیازمند کمترین حمایت های تسهیلاتی از سوی نظام بانکی کشور با نرخ ارزان و زمان مناسب بازپرداخت هستند. این از بدیهی ترین حمایت های مورد انتظار برای کمک به تولید داخلی به ویژه در حوزه فرش دستباف است که تولیدش فرایندی زمانبر دارد و پس از پایین آمدن از دار نیز ممکن است زمان فراخی برای به فروش رسیدن بخواهد.

جدای از تولید، به فروش رساندن فرش های حاضر نیز با توجه به دشواری های اقتصادی خانوارهای ایرانی و کوچک شدن جیب شهروندان نیازمند یاری نظام بانکی کشور و ارایه تسهیلات مناسب برای خرید فرش دستباف است. به بیان ساده تر، هنوز بخش اعظمی از ایرانیان از یاد نبرده اند که فرش دستباف چه ارزش ها و ویژگیهای شایسته ای دارد اما توان خریدش را نداشته و آن را از اولویت های زندگی خود به کناری نهاده اند. با تزریق اعتبار و تسهیلات مناسب می توان تقاضا را در این بخش تحریک کرد و با رونق بخشیدن به بازار داخلی فرش دستباف هم ایرانیان علاقه مند را صاحب فرش کرد و هم تولید و اشتغال در این حوزه را گسترش داد.

اما زهی تأسف که پیگیری ها برای همراه ساختن نظام بانکی کشور در این بخش تاکنون نتیجه مثبتی در پی نداشته است!

این فهرست بسیار مطول است. پشتیبانی های تقنینی بخش اعظمی از الزامات حمایت از هنر و کالای ایرانی است. برای نمونه در همین دو ساله اخیر کم نبوده است قوانین یا تفسیرهای دست و پا گیر از قوانین که به جای حمایت از فعالان تولید و تجارت فرش دستباف، سنگی بر سر راه آنان بوده است.

باز هم به مثال متوسل شوم. برای نمونه امکان بازگشت فرش های صادراتی به مبداء بدون پرداخت حقوق گمرکی و فراهم ساختن امکان صادرات آنها به مقصدی دیگر دو سال است که با وجود پیگیری های مکرر در مجلس و دولت همچنان معطل مانده است. یا در نمونه ای دیگر معافیت فرش دستباف از مالیات بر ارزش افزوده در لایحه تنظیمی وزارت اقتصاد –علیرغم نظر وزارت صنعت- حذف شده است و با وجود همراهی و قول مساعد نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای ابقای این معافیت در بررسی نهایی لایحه یادشده، همچنان دغدغه و نگرانی برای فعالان فرش ایران وجود دارد.

موضوع بیمه قالیبافان و حمایت های تامین اجتماعی از تولید و عوامل و فعالان آن نیز دردی مزمن است که همچنان در تنگنای تامین اعتبار و مسایل مالی گرفتار آمده است.

این فهرست را همچنان می توان بسط داد اما کوتاه سخن آنکه حمایت از کالای ایرانی –و نمونه شاخص آن: فرش دستباف- به شعار و سخنرانی نیست. با حلوا حلوا گفتن کام تولیدکنندگان فرش دستباف ایران شیرین نخواهد شد. سازمان امور مالیاتی، سازمان تامین اجتماعی، بانک مرکزی، صدا و سیما،... و صد البته وزارت صنعت، معدن و تجارت و مرکز ملی فرش ایران همگی باید همت کنند و در عمل حمایت خود را عیان سازند.

 

حمید کارگر

رییس مرکز ملی فرش ایران

۰ نظر ۱۵ فروردين ۹۷ ، ۱۶:۱۴

 خروج فرش دستباف به همراه مسافر تا سقف 20 مترمربع مجاز است و محدودیتی از نظر قطعات فرش همراه مسافر در سقف متراژ بیان شده، وجود نخواهد داشت.
    گمرک ایران اعلام کرد: خروج فرش همراه مسافر علاوه بر مرزهای هوایی از مرزهای زمینی و دریایی نیز مجاز است.
    اما خروج فرش‌های نفیس و سایر اشیایی که دارای ارزش‌های تاریخی و میراث فرهنگی هستند، به همراه مسافر ممنوع است. 
    همچنین خروج فرش همراه مسافر به مقصد کشورهای زیارتی عراق، سوریه و عربستان سعودی ممنوع است. 

۰ نظر ۱۹ اسفند ۹۵ ، ۲۰:۴۷

 صنعت فرش دستباف ایران در سال های اخیر با مشکلات عدیده ای روبرو بوده که همین موضوع روند صادرات آن را با کاهش زیادی مواجه کرده است که در این راستا تهیه یک طرح جامع، ضروری به نظر می رسد.
     به گزارش خبرنگار مهر، چندسالی است که صنعت فرش ایران حال و روز خوشی ندارد و گرفتار سیاست های اجرایی نادرست و شرایط نامناسب جهانی بر علیه ایران شده است. این در حالی است که ایران تا سال ها با این صنعت در سطح جهان شناخته شده بود.
    
    در واقع سهم صادرات فرش دستباف از صادرات غیرنفتی ایران طی سال های ۱۳۷۸ تا ۱۳۹۲ روند کاهشی داشته است، البته بخش عمده ای از این کاهش سهم، ناشی از افزایش صادرات سایر محصولات غیرنفتی (غیر از فرش دستباف) بوده است.
    
    همچنین روند تغییرات ارزش صادرات فرش دستباف بجز در دوره ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰ که روند صعودی داشته، در بقیه دوره مورد بررسی یعنی در بازه سال های ۱۳۷۸ تا ۱۳۹۲ روند نزولی داشته است. البته این نکته حائز اهمیت است که این روند باتوجه به شدت گرفتن شرایط تحریم و محدودیت های دسترسی به بازارهای مالی بین المللی در طی دوره ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲ با وجود افزایش سرمایه گذاری تقریبا دو برابری در کارگاه های صنعتی ۱۰ نفر کارکن و بیشتر در صنعت فرش دستباف در همین دوره، ایجاد شد.
    
    در این رابطه مرکز پژوهش های مجلس به بررسی شرایط کنونی این صنعت و راهکارهای برون رفت از مشکلات آن پرداخت است. این مرکز در گزارشی آورده است که بازارهای دارای اولویت بالاتر برای صادرات فرش دستباف ایران بر اساس شاخص های رشد واردات، درآمد سرانه، رشد جمعیتی، ثبات سیاسی و اقتصادی، موانع تعرفه ای و فاصله جغرافیایی به ترتیب آمریکا، امارات، آلمان، قطر و ایتالیا هستند که در گروه اولویت اول تعیین شده اند.
    
    براین اساس، به موجب ماده(۲) قانون تشکیل وزارت بازرگانی، شرکت سهامی فرش ایران وظیفه سیاستگذاری در زمینه تجارت داخلی و خارجی فرش را برعهده داشت. این شرکت از سال ۱۳۱۴ تا ۱۳۹۲ شرکت دولتی محسوب می شد که در سال و۱۳۹۲ به بانک تجارت واگذار شد. در حال حاضر مرکز ملی فرش ایران به عنوان نهادی حاکمیتی عهده دار سیاستگذاری در امور فرش دستباف است.
    
    گفتنی است همه امور مربوط به سیاستگذاری، برنامه ریزی، نظارت، هدایت و حمایت صنعت فرش دستباف، امور تحقیقاتی و پژوهشی مربوط به آن و تهیه ضوابط و الزامات فنی تولید و صادرات و اقدامات حمایتی مربوط به آن براساس مصوبه شورای عالی اداری مورخ ۲۰ فرودین ۱۳۸۲ از کلیه دستگاه های دولتی جدا و به مرکز ملی فرش به عنوان متولی واحد و زیرمجموعه وزارتصنایع، معادن و تجارت انتقال یافت.
    
    وزارت جهاد کشاورزی با توجه به وظایف ذاتی و به ویژه قانون تمرکز وظایف و اختیارات مربوط به بخش کشاورزی در وزارت جهاد کشاورزی مصوب ۲۴ بهمن ۱۳۹۱ مجلس، سیاستگذاری در حوزه تجارت موناد اولیه اعم از صادرات و واردات و تولیدات مرتبط با فرس دشتبفا مانند ابریشم، پشم، پنبه و غیره را برعهده دارد.
    
    در این گزارش آمده است: چرخه صنعت فرش ایران از ابتدای ترین مراحل تولید تا رسیدن به دست مصرف کننده، حدود ۳۰ فرصت شغلی را در خود جای می دهد، حداقل ۲ میلیون دست اندرکارفرش وجود دارد که حدود یک میلیون نفر شاغلان سایر زمینه های مرتبط هستند.
    
    روند کاهشی صادرات فرش دستباف از ۱۷.۵ به ۱.۱ درصد
    
    سهم صادرات فرش دستباف از صادرات غیرنفتی ایران در سال های ۱۳۷۸ تا ۱۳۹۲ روند کاهشی را تجربه کرده به گونه ای که از سهم ۱۷.۵ درصد در سال ۱۳۷۸ به سهم ۱.۱ درصد در سال ۱۳۹۲ رسیده است. البته این نکته اهمیت دارد که با وجود افزایش ارزش صادرات فرش دستباف در دوره سال های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰ سهم آن از صادرات غیرنفتی به دلیل افزایش ارزش این صادرات کاهش پیدا کرده است.
    
    تغییرات ارزش صادرات فرش دستباف از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۶ روند نزولی داشت پس از آن در دوره ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰ روند صعودی و از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲ دوباره روند نزولی داشته است که این روند با توجه به شدت گرفتن شرایط تحریم و محدودیت های دسترسی به بازارهای مالی بین المللی و در نتیجه از دست دادن بازار فروش خارجی امری آشکار است.
    
    با وجود سهم پایین تر ارزش سرمایه گذاری در صنعت فرش دستباف به کل صنعت، همیشه سهم ارزش افزوده این صنعت از کل صنعت بیشتر بوده است. در دوره ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۳ همزمان با روند افزایشی گفته شده، نسبت سهم ارزش افزوده صنعت فرش به کل صنعت به سهم ارزش سرمایه گذاری این بخش در مقیاس کل صنعت، تقریبا ۲ بوده است.
    
    چالش های صنعت فرش دستباف به دو دسته کلی، چالش های بالادستی و درون بخشی تقسیم می شود. چالش های بالادستی به نبود یک برنامه راهبردی مشخص تحت نظر یک متولی واحد با ضمانت های اجرایی لازم در یک بازده زمانبندی شده اشاره دارد و چالش های درون بخشی به مشکلات عملیاتی از فرآیند تولید و عرضه یعنی تامین مواد اولیه، تولید فرش تا توزیع و بازاریابی و فروش را شامل می شود.
    
    مشکلات مربوط به طرح جامع عملیاتی و نقشه راه، مشکلات مربوط به متولی واحد و مشکلات مربوط به پشتوانه نظری از مهمترین چالش های بالادستی در فرش دستباف را تشکیل می دهد.
    
    شناخت و اولویت بندی بازارهای هدف محصولات، از ضروریات تدوین استراتژی تجارت کارآمد است. بازارهای دارای اولویت بالاتر برای صادرات فرش دستباف ایران براساس شاخص های رشد واردات، درآمد سرانه، رشد جمعیتی، ثبات سیاسی و اقتصادی، موانع تعرفه ای و فاصله جغرافیایی به ترتیب آمریکا، امارات، آلمان، قطر و ایتالیا درگروه اولویت اول تعیین شده اند.
    
    راهکار برون رفت صنعت فرش از مشکلات
    
    مهمترین راهکار برای برون رفت صنعت فرش دستباف از وضعیت موجود، تدوین طرح جامع فرش دستباف با رویکرد میان مدت و بلند مدت توسط نهادهای مسئول به خصوص وزارت صنعـت، معدن و تجارت با محوریت مرکز ملی فرش و وزارت جهاد کشاورزی و اتحادیه های فرش دستباف در قالب یک کارگروه مشترک با رویکرد حرفه ای و تخصصی و مشارکت دادن همه ذی نفعان در تدوین این طرح است.
    
    همچنین ضروری است در تدوین طرح جامع فرش دستباف، به منظور اجرایی شدن آن سازو کارها و ضمانت های اجرایی لازم پیش بینی شود.

۰ نظر ۱۵ بهمن ۹۵ ، ۲۱:۳۶

رییس مرکز ملی فرش

رییس مرکز ملی فرش ایران از بیمه ۴۸۰ هزار قالی باف در سراسر کشور خبر داد و گفت: قالی باف های فعال جایگزین حذف شدگان بیمه قالی بافی تامین اجتماعی می شوند.

به گزارش خبرنگار مهر، حمید کارگر در حاشیه مراسم رونمایی فرش دستبافت ترکمن، اظهار کرد: اعتبار بیمه قالی باف ها سالانه مصوب می شود و کسری اعتبار سازمان تامین اجتماعی جوابگوی بیمه  همه قالی باف های کشور در سال گذشته نبوده است.

۰ نظر ۲۹ خرداد ۹۴ ، ۱۹:۰۰